१.गजल
गजल् चोरहरु गजलकार बने ,
तिनैका पत्रिकामा समचार बने ।
जस्ले जिन्दगी पोखे मसी बनाएर ,
दुनियाँसामु तिनै निराधार बने ।
कठोर परिस्थितिमा फूल फुलेर ,
कोही खुकुरी कोही तरवार बने ।
जो सहजै तरिन्थे खोला खोल्साहरु ,
बढेर महासागर अपार बने ।
थोरै थोरै गरि मिच्दै मन सिमाना ,
शत्रुहरु पनि खातिरदार बने ।
हिजो अस्ति नरम नौनी हातहरु ,
अचानक कसरी हतियार बने ।
जब मौलिकता मर्यो गाउँघरमा ,
सारङ्गी अनि मादल गितार बने ।
गणेश प्रसाद पौडेल " बहुरुपी ",
स्याङ्जा , रापाकोट-७
२.गजल
आएन फर्केर बालापन मेरो ,
दाह्री जुँगा फुल्यो झनझन मेरो ।
सुनेर हाँस्छन् ति केटाकेटीहरु ,
जवानीको मीठो गनथन मेरो ।
प्राण नै त्यागेर लालायित हुन्छ ,
प्रेम सागरमा तनमन मेरो ।
मलाई नाङ्गो देख्थ्यो दुनियाँ अन्धो ,
उन्को मीठो सुवास् पहिरन मेरो ।
ध्यामग्न हन्थेँ उन्को मन् आँगनमा ,
उन्को शरीर् थियो तपोबन मेरो ।
गणेश प्रसाद पौडेल " बहुरुपी ",
स्याङ्जा , रापाकोट-७
३.गजल
सपनाको महल नयनभरि ,
देखियो हरपल नयनभरि ।
गाजलले छेक्यो दृश्यावलोकन ,
को थियो र असल नयनभरि ।
घुमिरहन्छिन् दिनरात यसरी ,
मायालु ति चंचल नयनभरि ।
मौसम झैं परिवर्तित सपना ,
नभएर अटल नयनभरि ।
हिलो छिचोल्दै सुन्दरता पोखेर ,
फुले फूल कमल नयनभरि ।
उसले राखेर गयो मृत्युु पश्चात्
मीठा मीठा गजल नयनभरि ।
गणेश प्रसाद पौडेल " बहुरुपी "
स्याङ्जा रापाकोट-७
४.गजल
प्रकृतिले गर्यो बबालको संगत ,
माछापुच्छ्रे र फेवातालको संगत ।
बाघसँग तिम्रो जम्काभेट् हुनुपर्छ ,
अनि बल्ल बिर्सन्छौ स्यालको संगत ।
मृत्यु देखेर डराउने मनुष्यले ,
कहाँ गर्न सक्छ र कालको संगत ।
जिन्दगीको कथा बुझेन त्यो धनीले ,
गरेर सधैं धनमालको संगत ।
खाली र शुन्यतामा पनि केही पाएँ ,
जबदेखि गरेँ कंगालको संगत ।
गणेश प्रसाद पौडेल "बहुरुपी"
रापाकोट-७ स्याङ्जा
५.गजल
छवि बेचेर नाङ्गियो छविलाल ,
कहिले महान थियो छविलाल ?
रगतको पाइला टेकि सत्तामा ,
अँह ! भएन बलियो छविलाल ।
के टिक्ला र टिकेहरुको भरमा ,
अब पक्का लखेटियो छविलाल ।
जनभावना कुल्चेर हिंडिस तँ ,
अब राम्ररी चिनियो छविलाल ।
सिनोमा धोतीले किरा हालिदियो ,
हेर ! कसरी कुहियो छविलाल ।
गणेश प्रसाद पौडेल " बहुरुपी"
स्याङ्जा रापाकोट-७
६.गजल
जिन्दगी यो दुखिरहेछ प्यार गरेदेखि ,
दिल दिन कसैलाई हतार गरेदेखि ।
रित्तियो गोजी पसिना बेचेर भरिएको ,
कहिले गाउँ कहिले बजार गरेदेखि ।
सम्बन्धमा पनि हिसाबकिताब खोजियो ,
समयले नै सम्बन्धको व्यापार गरेदेखि ।
व्यापारी नै बनायो माया पिरतीले पनि ,
मनले मनसँग कारोबार गरेदेखि ।
छल कपट गर्यो चाउरीएको छालाले ,
मायालुले नानाथरी श्रृङ्गार गरेदेखि ।
तर्किन्छे तरुनी तेलमा पानी तर्के जस्तै ,
बुढाले माया लाउने बिचार गरेदेखि ।
सडकमै रह्यो माया बटुवा झैँ बनेर ,
लैजाउ या छोडौँ मन दोधार गरेदेखि ।
गणेश प्रसाद पौडेल "बहुरुपी"
स्याङ्जा रापाकोट-७
Note :
All Copyright Reserved with Writer
समयका धारहरु बडो क्रुर हुन्छन्
त्यहि रेटिन्छन् जो बेकसुर हुन्छन्
..
दुःखीहरु लाई झन् दुःखनै थपिदिने
भगवान पनि साह्रै निष्ठुर हुन्छन्
..
पैसाको भोक मेटाउनको लागि
मान्छे किन यति आँतुर हुन्छन्
..
बिज्ञानले जतिनै प्रगती गरेपनी
मृत्युको अगाडी सबै मजबुर हुन्छन्
राम शरण श्रेष्ठ
चिसापानी ६, रामेछाप ।
