 |
| Rasmi Rodan |
विषय -प्रेम पत्र (Love Letter)
लेखिका -रश्मी रोदन (Rasmi Rodan)
मिति -२०६४/१२/२२
निष्ठुरी,
ज्वालामुखी विस्फोट भएसरी विस्फोट भइरहेको यो प्यासी र घायल हृदयबाट मीठो सम्झना र न्यानो माया तिमीलाई। यो असान्त र जलिरहेको मुटुबाट तिमीलाई अबिरल शुभकामनाका पुष्पगुच्छाहरु समर्पित गरेकी छु, सायद यहि नै मेरो तर्फबाट पहिलो अनि यहि नै अन्तिम सौगात हुन सक्छ। मन त थिएन यी सबै कुरा लेखेर तिम्रो ब्याक्तिगत जिवनमा आघात पुर्याउने तर पनि हेरन, उठिसकेको यो कलम ब्याकुल छन् मनभित्रका ओझिला र चोटिला भावनाहरु कागजको पानामाथी पोखिन। अब त बाकी नै पनि रह्यो र? सेतो कागजमा मनको भावना पोख्नु सिवाय! यति अधिकार त मलाई दिन्छौ होला नि हैन?
समयको दौरान पछि आज अनायस मायाको भेग थाम्न नसकिने भेल बनेर उर्लिएका छन्। सायद आजसम्म तिमीले त मलाई बिर्सी सक्यौ होला र र म पनि तिम्रो झुठो मायालाई बिर्सने चेष्ठा गर्दै थिएं तर आज तिम्रो नाटकिय मायाको खाकहरु मेरो स्मृतिको पानामा प्रतिबिम्ब बनेर आए र त्यही नशालु नयन, मन्ध मुस्कानले मलाई नै जिस्काइ रहेको भान हुन्छ।ती रंगिन गोधुली साझहरु तिम्रो स्मृतिको तहमा छन् वा छैनन् त्यो त म भन्न सक्दिन तर मेरा यी मानसपटलमा भने हरपल छाया बनेर पछ्याइ रहेका छन्। तिमिले दिएका हरेक अमूल्य सुझाबहरु मेरा लागि उपहार थिए, तिम्रो त्यही सुझाबमा नै मैले आफ्नो भविस्य खोज्थें अन्तत: तिम्रो त्यो पापी नयनको गहिराई भित्र डुबेर।
अझै पनि पुर्णिामाको रातहरुमा जूनको शितलता ओढि सपना बुन्न खोज्छु, कतै मेरो अँध्यारो जिवनमा तिमी रोशनी बोकि आउछौ कि भनी, बर्षातको भेलमा पानीसंगै बग्न खोज्छु, कतै तिमी समुन्द्रको किनारमा मेरो माया लिएर तैरिन्छौ कि भनी। अध्यारो रातहरुमा चम्किला ती ताराहरुलाई हेर्छु, कतै तिमी यसरी नै मेरो यो मायालाई चिह्याई रहेका छौ कि भनी। तर मलाई राम्रोसंग थाह छ यो सब मेरो निरर्थक प्रयास मात्र हुन्। जबकी तिमी टाढा क्षितिज पारिको बिलकुलै नौलो संसारमा रमाई रहेकाछौ तिम्रो नितान्त ब्याक्तिगत दुनियामा।
जलाउन सक्दिन म तिम्रो तस्बिरहरु जुन मएरो मन मस्तिष्कमा सजिएका छन्। बिर्सन सक्दिन तिम्रा मिठा सुझाबका कोसेलीहरु जहाँ मेरो भविस्य कोरिएको छ, भुल्न सक्दिन ती प्रेमका चौतारीहरु जहाँ मैले आफ्नो बियोगको पिडाहरु बिसाउनु छ, न त बिर्सन सक्छु तिम्रो त्यो चुम्बनको छहराहरु जहा मैले जलनको आँसुहरु पखाल्नु छ। म चाहेर पनि मेट्न सक्दिन तिम्रो नाम जुन मेरो नामसंग जोडिएको छ (...........) तर पनि के गर्नु सअमय दहएरै अघि बढिसकेको छ, बस् अब त बिगतका मिठा स्मृतिहरुमा अँध्यारो भविस्य सजाउनु बाहेक अन्य बिकल्प नै रहेन।
अन्ततः
तिम्रो जिन्दगीले सधैं सफलताको शिखरताको चुमुन्, कुनै पनि अवस्थामा तिमीलाई मआयाको अभाव महशुस गर्नु नपरोस्, यदि म भिक्षा माग्दै तिम्रो दैलोमा पदारो पर्न आएछु भने "सेवा नै धर्म हो" भन्ने भावनाले तिम्रो महल भित्रबाट एक मुठी चामल भिक्षा दिनु........
तिम्रो सुन्दर भविस्यमा कुनै पनि अवस्थामा म तगारो बनेर तिम्रो जिन्दगीलाई अवरोध पुर्याउन आउने छैन.......... बिदा........ बिदा......... बिदा .........तिमीबाट सदा सदाको लागि बिदा।
-उहीँ तिम्रो खुशीमा रमाउने
रश्मि रोदन
नलान ९ धादिङ
Ekal Kabita Baachan : Episode 32
