कवि वास्तविक मानवका ५ छोटा कविताहरू (5 Short Poems by Wastabik Manab)-05-09-2016

नाम - वास्तविक मानव
हाल काठमाण्डौँ -- जन्म स्थान बागलुङ
विद्यार्थी

कविता १ #रूप
उसले मलाई,
आफ्नो पहिलो रूप देखायो ।
"देश र जनताका लागी केही गर्नेछु"
पछी ऊ त्यो ठाउँमा पुग्यो,
जुन बेला
मैले घुडा टेकेर,
"मलाई मेरो देश देउ"
भनेर याचना गरे ।
उसले मलाई,
आफ्नो दोस्रो रूप देखायो ।
"यार देश त अरू कसैले लगेछ ।"

कविता २ #काँडा बगाउँदैछु
तिमीले भन्यौ ।
"मलाई आफ्नो आँखामा राख" भनेर ।
मैले प्रेम पुरवक,
तिमीलाई आफ्नो आँखामा सजाए ।
मलाई, के थाहा कि,
फूल बनाएर सजाएको तिमी
एका एक काँडा बनेर निस्किन्छौ भनेर ।
अचेल,
तेही काँडा बगाउन,
म आफ्नो आँखाबाट आँसु बगाउँछु ।

कविता ३  #अधिकार
हिजो,
"तिमीले मलाई प्रेम गर्यौ  ।
"मलाई प्रेम गर्ने तिम्रो कुनै अधिकार छैन"
भन्न म सकिन ।
आज,
तिमी म बाट छुट्टिने बेलामा भन्दै छ्यौ,
"जिवन भर तिमी संग
रहनु, - नरहनु,
मेरो अधिकारको कुरा हो ।

कविता ४ #दाग
तिम्रो मनमा,
लागेको दाग,
मेट्न म सक्दिन ।
माफ गर ।
तर एउटा सत्यलाई स्विकार्नु पर्छ तिमीले,
हेर त आकाशमा,
चन्द्रमामा पनि दाग लागेकोछ ।

कविता ५ #कुकुर
उसले मलाई,
कुकुर भनेर संवोदन गर्यो ।
तर म भुकिन ।
अहिले बुज्दैछु,
मानिस मानिस नै हो,
मानिसलाई कुकुर भन्दैमा,
मानिस कुकुर भन्दैन ।

© वास्तविक मानव